Al zeker vier weken kunnen fietsers in Leeuwarden niet op de
normale manier via de Kanaalweg vanaf de rondweg naar het oosten rijden. Van
deze situatie valt iets te leren.
Het bedoelde fietspad is geblokkeerd vanwege werkzaamheden. De
gevolgen voor de fietser zijn ernstig. Zij moeten aan de overkant tegen de
rijrichting in rijden en vervolgens is het de bedoeling dat ze honderd meter
verderop de Kanaalweg oversteken. Die laatste oversteek mag zonder overdrijving
levensgevaarlijk worden genoemd. De meeste fietsers kiezen er dan ook voor aan
de verkeerde kant te blijven fietsen, maar ook dat is riskant, onder meer omdat
dit fietspad, kort geleden, volstrekt onnodig extra smal is aangelegd. Voor
velen volgt later trouwens alsnog een gevaarlijke oversteek.
Wat je zou verwachten als je dit
beeld hebt van de gevolgen van deze werkzaamheden, is dat men er alles aan doet
om aan de overlast zo snel mogelijk een eind te maken. Het tegendeel is het
geval. Wekenlang zag ikzelf geen enkele ‘werkzaamheid’ uitgevoerd worden.
Geleidelijk wordt nu zelfs duidelijk dat het gaat om werk dat in elk geval met
het fietspad zelf niets van doen heeft.
Het gaat hier
om een schrijnend geval van overlastmaximalisatie, een begrip dat met name de
overheid eens goed tot zich moet laten doordringen. Kenmerkend ervoor zijn twee
zaken: a. het algemeen belang rechtvaardigt enige overlast, b. deze overlast
wordt groter gemaakt dan nodig.
Overlastmaximalisatie
komt onder andere voort uit overwegingen van bedrijfsefficiëntie. Het komt een
bedrijf dat in het algemeen belang overlast moet veroorzaken om de een of
andere reden beter uit drie maanden over een karwei te doen dan drie weken.
Mijn indruk is dat er steeds meer begrip is voor dit soort overwegingen,
terwijl voorheen het belang van de burger zwaarder woog.
Maar overlastmaximalisatie komt
soms ook voort uit een niet zo plezierige mentaliteit. ‘Ik zou deze gewichtige
klus met enige moeite best voor het weekend kunnen doen, maar niemand kan het
me kwalijk nemen als ik hem pas maandag afmaak.’ Ook dit is, denk ik, in
opmars.
Omdat er
altijd sprake is van een algemeen belang dat enige overlast billijkt, werkt
degene die overlast maximaliseert dikwijls voor de overheid. Daarom doet die
overheid er goed aan te beseffen dat veel mensen zo behoorlijk wat irritatie
ondervinden. Het is dan ook een factor die moet worden meegewogen als het
populaire onderwerp ‘agressie tegen de overheid’ weer eens wordt besproken.
Peter Nieuwenhuijsen
publicist
Geen opmerkingen:
Een reactie posten